poniedziałek, 8 lipca 2019

Flëur – melancholia oswojona

      Z czym może się Wam kojarzyć muzyka zza wschodniej granicy? Oczywiście z tymi wszystkimi t.A.T.u., Ałłą Pugaczową, Katiuszą i hardbassem. Ale z drugiej strony w Polsce bardzo ceni się przecież Okudżawę czy Wysockiego. Chciałabym Wam przedstawić mój ukochany zespół Flëur pochodzący co prawda z Ukrainy, ale rosyjskojęzyczny.



Logo zespołu - cztery splecione serca tworzące kwiat Źródło
Grupa powstała w lutym 2000 roku w Odessie po spotkaniu Olgi Pulatovej (wokal i fortepian) z Eleną Voynarovską [1] (wokal i gitara). Do duetu dołączyła flecistka Yulia Zemlyana, która wymyśliła nazwę dla zespołu: fleur to oczywiście po francusku kwiat, ale w języku rosyjskim słowo флёр [flior] oznacza cienką przeźroczystą tkaninę skrywającą tajemnicę (jeśli będziecie potem wyszukiwać więcej informacji o zespole, pamiętajcie, aby wpisywać Flëur koniecznie z dwoma kropeczkami nad e, bo nic nie znajdziecie!). 17 marca odbył się pierwszy koncert w odeskim Domu Aktora. Z czasem pojawili się nowi członkowie grupy: Katerina Serbina (wiolonczela), Vitaliy Didyk (kontrabas), Aleksey Dovgalov (klawiszowe), Yekaterina Kotelnikova (syntezator, aranżacja) i Anastasia Kuzmina (skrzypce). W październiku 2002 roku wydany został pierwszy album Prikosnovenie – na początku była edycja francuska, później ukraińska. Podobnie było w przypadku dwóch kolejnych: Volshebstvo (we Francji jako Magic, rok 2003) i Siyanie (2004). Następne pięć płyt ukazywało się co dwa lata na Ukrainie i w Rosji. Ósma, zatytułowana Shtormovoe preduprezhdenie (2014), okazała się ostatnim wspólnym projektem Olgi i Eleny. W roku 2017 roku wokalistki ogłosiły, że swoją twórczość będą kontynuowały już osobno. W maju miały miejsce ostatnie koncerty.

Elena i Olga Źródło


Trudno określić styl muzyczny tego zespołu, ponieważ raczej nie ma dla niego analogii w muzyce rosyjskiej czy ukraińskiej, chociaż niektórzy porównują kompozycje Voynarovskiej i Pulatovej do utworów Dead Can Dance albo Cocteau Twins. Krytycy mają różne zdania w tej kwestii; opisują twórczość Flëur jako ethereal wave, dream pop czy baroque pop. Same piosenkarki natomiast  stworzyły dla swojej muzyki własną nazwę – Cardiowave czyli „fala idąca prosto do serca”. Takie miano nosi również label, pod którego szyldem wydawane są albumy Flëur oraz innych alternatywnych zespołów z Ukrainy.
Elena i Olga zazwyczaj nie śpiewają w duecie, lecz osobno napisane przez siebie piosenki. W albumach zawsze obowiązuje swoisty porządek: utwory Voynarovskiej zawsze mają parzyste numery, Pulatovej – nieparzyste, a poprzedza je zawsze jedna krótka kompozycja kompozycja bez śpiewu (wyjątkiem od tej zasady jest tylko album Vsyo vyshlo iz-pod kontrolya).
            Teksty Olgi i Eleny skupiają się przede wszystkim wokół emocji i kontaktu z przyrodą, która stanowi źródło harmonii. Pojawia się w nich oczywiście miłość – bywa ona spełniona, czasami jednak staje się zgubna i demoniczna (np. w piosence Legion z albumu Volshebstvo), innym razem kończy się z powodu nieporozumień, ale zawsze można oczekiwać na kolejne spotkanie (Pamyat ze Vsyo vyshlo iz-pod kontrolya). Świat według Flëur zawsze jest piękny i wzbudza zachwyt, chociaż najczęściej zmieszany z zadumą, tęsknotą, rzadziej lękiem. To właśnie melancholia jest najbardziej charakterystyczna dla tych utworów. Niektórym może się ona wydawać zbyt przytłaczająca, ale to kwestia indywidualnej wrażliwości, a do mojej trafia ona idealnie. Określenie depresyjny zdecydowanie w moim przekonaniu nie pasuje muzyki Flëur, ponieważ wyraźnie słychać w niej nadzieję; smutek mimo wszystko okazuje się przejściowy, a melancholię da się oswoić.

Tu śpiewa Elena

Dyskografia (na wszelki wypadek podaję transliterację oraz polskie tłumaczenie)
2002 — Прикосновение (‘Prikosnovenie’ –  Dotyk)
2003 — Волшебство (‘Volshebstvo’ – Magia)
2004 — Сияние (‘Siyanie’ – Blask)
2006 — Всё вышло из-под контроля (‘Vsyo vyshlo iz-pod kontrolya’ – Wszystko wyszło spod kontroli)
2008 — Эйфория (‘Eyforiya’ – Euforia)
2008 — Почти живой / Сердце (‘Pochti zhywoy / Serdce’ – Prawie żywy / Serce - ponowne wydanie nagrań z koncertów z 2000—2001)
2010 Тысяча светлых ангелов (‘Tysyacha svetlyh angelov’ – Tysiąc jasnych aniołów)
2012 — Пробуждение (‘Probuzhdenie’ – Przebudzenie)
2014 Штормовое предупреждение (‘Shtormovoe preduprezhdenie’ – Ostrzeżenie przed sztormem)


A tu Olga i w to w dodatku piosenkę o pociągu :)

Pozostałe projekty
Olga:
·        Аэроплан (Aeroplan) – pierwszy zespół Pulatovej powstały w 1999 r, obecnie nie istnieje. Wydano jedną płytę.
·        Оля и Монстр (Olya & Monstr) – 2005-2008, także jeden album.
·        Verba & Оля Пулатова (Verba & Olya Pulatova) – współpraca moskiewskiego zespołu i wokalistki. Wydano jedną płytę i dwa single.
·        Pulatova – solowy projekt po odejściu z Flëur, jeden album.
Ponadto pisała także teksty dla zespołu Dust Heaven.

Elena:
·        Amurekimuri – piosenki w języku angielskim (jeśli przeraża Was rosyjski w Flëur, może warto zacząć właśnie od Amurekimuri?); jeden album.
·        МРФ (MRF) – w moim przekonaniu najmroczniejsza część twórczości Eleny; współpraca z wieloma artystami, jeden album.
·        Елена Войнаровская  – solo, pod własnym imieniem i nazwiskiem; dwa albumy.


Gdzie posłuchać?
Wszystkie albumy są dostępne na Spotify, a także na YT
Co ja Wam będę „na sucho” opowiadała – słuchajcie, a potem podzielcie się wrażeniami. Proszę jednak, nie róbcie tego przy sprzątaniu, a raczej zgaście światło, zamknijcie oczy, zostańcie sam na sam z Olgą i Eleną. Kto wie, może dwie wróżki, jak nazywają je fani, Was też oczarują.
Do następnej notki za kolejne milion lat!


Źródło


Przydatne linki:
Wikipedia: RU   EN  
Opowiadanie Olgi o początkach Flëur: http://www.diary.ru/~fleurfan/p167720187.htm?oam (RU)  
Cardiowave: http://cardiowave.net/ (RU)
Forum fanów: http://fleur.borda.ru/ (RU)
Tłumaczenia piosenek na różne języki, w tym polski i angielski: https://lyricstranslate.com/pl/fleur-lyrics.html 
Francuski label Prikosnovenie: http://www.prikosnovenie.com/groupes/fleurk.html (EN)




[1] Właściwie nazwiska powinnam zapisywać według polskiej transliteracji, tj. Olga Pułatowa i Jeliena Wojnarowska, ale ze względu na fakt, że jeśli będziecie wyszukiwać ich w tej postaci, raczej niewiele znajdziecie, zdecydowałam się na zapis według angielskich reguł dla Waszej wygody.